Wedstrijdverslagen

Wedstrijdverslagen

25 oktober 2025: K. Hoek VV - Kreyel Sport


Prestigezege met champagnevoetbal.


Door het stoppen van CSC Barrier B vonden we op het laatste nippertje toch nog een tegenstander, en wat voor één: Kreyel Sport. Het is een stevige tegenstander met altijd goede voetballers en een tegenstander waartegen we nog niet veel brokken gemaakt hebben. Nochtans hebben we onze vorige wedstrijd (de eerste wedstrijd na het zomerreces) daar maar met 1 - 0 verloren, allemaal dankzij onze keeper Dennis met verscheidene wereldsafes.


Vandaag stond Kris in de goal, op rechts Kobe, sluitstuk Thomas S. met voor hem Rob en links Karel. Het middenveld werd bevolkt door Kjeld, Stijn, Thomas VA en Rich. Vooraan Joppe en Theo. Op vraag van Thomas S. kwamen Kjeld en Theo ons gelukkig versterken. Omdat Guy wat later was stond hij reserve. Daar moesten we het mee doen.


Zoals gewoonlijk begon Kreyel goed en waren ze al meteen gevaarlijk. Nochtans prikten we tegen, hetgeen ons eigenlijk wel een doelpuntje had moeten opleveren. Joppe, Kjeld, Theo en Thomas VA waren echter te verrast om goed af te werken. Dan geraakte Kareltje gekwetst en kwam Guy op. Deze ging rechtsachter en Kobe naar links. Na een mooie aanval van ons, zetten zij een verre bal naar voor en hun speler was net eerder op de bal dan Kris : 0 - 1.


Aan ons spel was het echter niet te zien. We gingen nog beter voetballen: de achterlijn werd nog steviger, de middenlijn nog balvaster en de voorlijn gevaarlijker. We hadden opnieuw aan aantal mooie aanvallen met Rich in de hoofdrol. Eerst zette hij nog voor ipv op goal te schieten, een tweede keer schoot hij met rechts maar die werd er prachtig uitgehaald door hun keeper. Na een volgende mooie aanval, met verschillende uitvoerders, kon Theo de bal vanop rechts voorbrengen en werd deze netjes afgemaakt door Kjeld.


Daarna stopte het niet meer. De ene aanval na de andere, van de ene kant naar de andere met langs beide zijden goed en af en toe toch stevig voetbal. Niemand liet zich doen. Het terrein leende er zich ook toe om vliegende slidings te doen !!! Net voor rust kon Kreyel toch weer eens echt gevaarlijk zijn. De bal geraakte aan onze goal niet weg, koppen stampen en de keeper konden eerst erger voorkomen, maar hij geraakte niet verder dan de grote backlijn. Daar stond één van hen met een megatonschot door verschillende benen tot tegen de netten. Met een 1 - 2 achterstand gingen we rusten, maar zeker niet verdiend.


De tweede helft begonnen we met dezelfde 11, omdat we geen reserve hadden. Bij hen kwamen twee jonge spelers (competitie ?) op (we moeten niet zagen want die stonden er bij ons ook op - gelukkig maar). Kjeld was meer naar voor gegaan en Theo was meer in het middenveld gaan spelen. Zij waren iets meer gevaarlijker met meer aanvallen en beter voetbal, maar onze tegenaanvallen met snelle Joppe en Kjeld mochten er ook zijn. Bij één van die aanvallen ging Kjeld voorbij zijn mannetje in de backlijn en werd hij onderuit gehaald - penalty. Thomas S. achter de bal en hij nam de keeper tegenvoets : 2 - 2. Onze honger was echter nog niet gestild. Die van hen ook niet want zij bleven aanvallen, wij tegenprikken. Bij één van die tegenprikken kon Theo op rechts doorgaan en voorzetten. Kjeld kwam ingelopen en zette de 3 - 2 op het bord. Het was zijn tweede, een copy van de eerste. Dan heeft de middenlijn, achterlijn en keeper nog alles uit de kast moeten halen om de overwinning te vrijwaren. Uiteindelijk bleef het daarbij en behaalden we een prachtige en verdiende overwinning tegen deze sterke ploeg : 3 - 2.


Een uitblinker kunnen we vandaag niet geven : het was gewoon met collectieve kracht en doorzetting dat we deze overwinning behaalden. Op naar volgende match in ITM 2000 Meeuwen om 15.00 uur. Hopelijk kunnen we terug op een degelijke ploeg rekenen.


Verslag gepubliceerd tussen de kakjes door.

18 oktober 2025: Stormvogels - K. Hoek VV


Kracht van het collectief. 


We gingen op 18 oktober 2025 naar Lutlommel met een klein hartje en een beetje de bibber in de benen. De laatste jaren hebben we tegen Stormvogels namelijk niet veel punten bijeen geraapt. Het is een jonge, stevige ploeg, die ook wel eens over de schreef durft gaan en ook nog eens een goed potje kan voetballen. Uiteindelijk moesten we ons verdedigingsduo missen, net als de volledige voorlinie. We moesten het nog steeds doen zonder een paar Wouten. Eén Wout was terug en ook konden we op de valreep nog beroep doen op Robbe. Alleen dat maakt toch wel een heel verschil. 


Wim had de ploeg strategisch opgesteld, zodat zowel de verdediging als de aanval sterk stond. Het middenveld liep daar tussen (vandaar de term "middenveld") en kon alle gaten opvullen, zowel verdedigend als aanvallend. Het enige wat een beetje tegenzat was een koude zijwind (voor de supporters) en een eenzijdig fluitende scheids (voor de spelers). Als spelers van de thuisploeg riepen - of het nu fout was of niet, en of het nu buitenspel was of niet - floot hij altijd. Dat terwijl wij mochten roepen zoveel en zo hard wilden: dan was hij doof. Maar aan de scheids lag het niet, want wij overklasten alles: mooie aanvallen, prachtige doelpunten, sterke duels.


Door een volledige andere opstelling dan vorige week was het natuurlijk weer wat zoeken in het begin. Maar we zagen toch dat onze aanvallen beter en gevaarlijker waren dan die van de tegenstander. Onze keeper had alleen wat opraapballetjes en terugspeelballen moeten verwerken. Eerst was er een mooie aanval van ons, waarbij hun terugspeelbal Wout T. alleen voor hun keeper werd gebracht. Trippaldo dacht echter dat het buitenspel was en verkwanselde de kans. De scheids floot ook op hun roepen natuurlijk.


Na 10 min was het dan wel raak. Rich scoorde zijn eerste van het seizoen op pass van Yentl. Deze had al wroetend op zijn manier zich vrij gespeeld en kon voorzetten. Rich, die voor de gelegenheid linkshalf stond, was doorgelopen en kon net voor de neus van de keeper binnentikken. Na een kwartier kon Thomas S. zich op rechts doorzetten. Zijn voorzet werd door Wout T. binnen gewerkt. Even later kwetste hij zich aan de enkel en werd vervangen door Thomas VA.


Op het halfuur was het terug Yentl die vanop rechts strak voorzette. De bal, op een halve meter hoogte, passeerde een paar spelers, maar werd dan door de inlopende Thomas VA keihard binnen geknald. Zoals je merkt zijn de drie doelpunten gemaakt op voorzetten vanop rechts. Ondertussen kon onze verdediging al hun aanvallen goed opvangen en moest onze keeper alleen af en toe een balletje oprapen. Stormvogels was blij dat de scheids rusten floot.


De tweede helft diende zich hetzelfde aan. Wij veel aanvallen en zij af en toe. Onze keeper moest alleen een harde knal, recht op hem, pakken en een speler van hun omverlopen die alleen richting ons doel was !!! Voor de rest was het al Hoek wat de klok sloeg. Zij probeerden alles, hingen zelfs met drie aan Robbe en kregen hem nog niet tegen de grond. Na 10 min zette Robbe zich weer door, kon Thomas S. bereiken die dan weer Thomas VA bereikte. Alleen voor doel kon hij de bal nog controleren, netjes voor zijn rechter voet liggen en binnenduwen. Op het kwartier werd de bal vanuit hun verdediging ontzet. De hoge bal werd op de slof genomen door Stijn. Hij had gehoopt op doel te schieten, maar het was toch nog wel wat ver en er stonden nog teveel spelers tussen. Thomas VA zette er subtiel zijn voet tegen waardoor de bal over hun verdediging ging en bij Thomas S. terecht kwam aan de tweede paal. Die stond daar ook alleen en ramde de bal tegen de netten. Ondertussen was Wout T. toch wel weer wat hersteld en kwam terug het veld in. Hun verdedigers, die toch wel stevig waren en een degelijke wedstrijd speelden, waren naar voor gegaan om meer gewicht in hun aanval te leggen (wat niet hielp) en waren achter weg. De bal kwam bij Dennis, die dat waarschijnlijk opgemerkt had, trapte de bal ver naar voor. Deze ging over iedereen heen, Wout T. erachteraan. De keeper kwam uit zijn doel, zelfs tot buiten de backlijn. Ze liepen en sprongen hard tegen mekaar. Wout T. sprong het hoogste, kopte tegen de bal die de goal in hobbelde, maar ook met zijn oog tegen het hoofd van de keeper. Beide spelers half groggy. De keeper een pijnlijke nek en hoofd, Wouter T. een blauw oog (zie WhatsApp). Even later hield de scheids het voor bekeken, want hij zag ook wel dat Stormvogels vandaag niet bij machte waren om te scoren tegen ons. Hij beëindigde de wedstrijd met een 0-6 voor ons.


Uitblinkers !!!!! Zeker de ganse ploeg, ietsjes meer Thomas S. met een doelpunt en twee assists en Thomas VA met twee doelpunten en één assist, maar ook Robbe. Die heeft wel niet gescoord en ook geen rechtstreekse assists, maar wel overal in betrokken (zowel verdedigend als aanvallend)

11 oktober 2025: K. Hoek VV - Lilse Bosuilen


Collectieve offday.


Het begon al niet goed. Wim had laten weten dat Staf (scheids) niet kon en dat Benny zou fluiten. Een paar minuten voor de match zei Benny dat Staf alsnog zou komen fluiten, maar Staf was er niet en dus moest Benny (tegen zijn goesting) toch fluiten. Na twee minuten en alleen voor de aftrap te hebben gefloten, kwam Staf eraan gehold en was de eerste wissel een feit. 


De Lilse Bosuilen waren afgezakt naar ons met de beste spelers van hun ploeg, aangevuld met een aantal sterke reserven van Sparta Lille (omdat die niet moesten spelen). Dus we hadden een zeer sterke tegenstander voor ons staan. Daarbuiten moesten we de drie Wouten (Valcao, Trippandowski en Bodvinho, n.v.d.r.) missen en ook Robbe was er niet bij, wat toch een serieuze aderlating was. Maar goed, we begonnen er met veel goede moed aan. Met Gilles, een niet-doelman, in de goal, die zijn best gedaan heeft. Maar hij is geen Dennis of Kris natuurlijk en zowel professioneel als op het voetbalveld schiet hij liever zelf dan dat hij schoten van anderen opvangt.


Na een vijftal minuten knalde die van Lille er al ene binnen na een mooie aanval. Bij ons kwam er niet veel meer uit dan wat middenveld-gevecht. Aan de goal van de tegenstrever kwamen we niet echt. Dan een hoge bal voor doel. Gilles en een tegenstrever gingen samen naar de bal. Ze misten onbegrijpelijk beiden de bal. Gilles was het noorden helemaal kwijt en de bal botste voor de voeten van zijn tegenstrever die maar binnen te tikken had. Ondertussen werd de ploeg was omgegooid : Jama was Rich komen vervangen, Niels ging op de plaats van Karel spelen, Karel linkshalf en Yentl terug op rechts. Dat leverde onmiddellijk resultaat. De bal kwam op het middenveld bij Karel. Die wrong zich vrij tussen enkele tegenstanders en gaf de bal in de loop van Joppe, die op de keeper afstormde en lekker binnen legde. Een prachtige aanval en even prachtig afgewerkt. Spijtig genoeg bleef het daarbij langs onze kant. Ondertussen moest Luc even naar de kant met een lichte blessure. Luc, de man van glas. Lille kon dan nog wel een keer scoren zodat de ruststand 1 - 3 was.


De tweede helft was ongeveer een kopie van de eerste. Wij met veel goed moed en strijdlust, maar Lille had sterke spelers en kwamen bijna in elke strijd als winnaar uit de bus. Ze konden dan ook nog tweemaal een mooie aanval afronden. We probeerden nog wel maar het lukte gewoonweg niet. Joppe probeerde wel een aantal keren van zijn snelheid gebruik te maken, maar het was telkens van net niet. Veel passen kwamen niet aan, of werden onderschept door die van Lille. Een van de laatste aanvallen was toch nog eens op rechts. Joppe werd weer het straatje ingestuurd en jawel dit keer een mooie voorzet en Thomas VA hoefde maar binnen te tikken. Dat was zowat het laatste wapenfeit van de wedstrijd.


Ons spel was niet zoals dat van vorige week, maar we hebben wel gevochten. Onze tegenstrever was de helft jonger als die van vorige week, meer voetballend en sneller. Ik weet wel dat we met de ploeg van vorige week zeker niet met 2 - 5 verloren hadden !!!!


Verslag door gelegenheidsverslaggever Hugo a.k.a. Alleskunner a.k.a. Regelmatig Reddende Engel a.k.a. Mr. Hoek VV a.k.a. Mr. Uitroepteken.  MERCI HUGO!!!!!


VOLGENDE WEDSTRIJD*: ZATERDAG 18/10 / STORMVOGELS - K. HOEK VV / KICK OFF 15:00


(*) Het valt nog af te wachten in welke sport de wedstrijd tegen Stormvogels deze keer beslecht zal worden. (Kick)boks-wedstrijd, "Om-ter-hardst-schreeuwen-op-de-scheidsrechter-wedstrijd" of misschien, wie weet, zelfs een voetbalwedstrijd? We weten het u volgende week te vertellen.



4 oktober 2025: Kadijk - K. Hoek VV


Kadijk away, altijd lastig.


Er zijn van die dagen die ’s morgens al vertellen wat ze van plan zijn. Regen met bakken, wind die door merg en been giert, wolken zo zwaar dat zelfs de vogels even niet wisten van welk hout nesten maken. Kadijk away dus — en dat is nooit een cadeau. De mannen van K. Hoek VV wreven de slaap uit de ogen, keken naar de hemel en dachten vermoedelijk allemaal hetzelfde: dit wordt er zo eentje.


En toch. Er zat vertrouwen in de lucht, ondanks de storm. Want na 5-0 en 1-3 in de voorbije weken mocht het geloof in eigen kunnen gerust even mee de bus in. Wout V. en Jama, de helftmannen van dienst, stonden scherp. De afspraak met de coach was duidelijk: één helft vlammen, liefst de eerste.


Het veld was groot, de tegenstander stevig. Beide ploegen hielden elkaar in evenwicht, al had de wind duidelijk zijn eigen agenda. Halverwege de eerste helft glipte Kadijk door de mazen van het net en prikte de 1-0 binnen. Typisch. Maar wie dacht dat de Hoekse moraal zou breken, kent onze Wout V. nog niet.

Een verre uittrap van onze doelman — half pass, half natuurkracht — werd gedragen door de stormwind als een postduif met een missie. Eén stuit, één controle, en Wout V. oog in oog met de keeper. Geen pardon, geen twijfel. 1-1, en de wind lachte voor het eerst die dag onze richting uit.


De Hoek VV-kansen bleven daarna komen, al zaten de passes nét te diep, alsof de wind plots van kamp was veranderd. Ruststand: 1-1, alles nog open.


Tweede helft, tweede Wout.


Een minuut of vijf afgetrapt of de bezoekers sneden Kadijk open als een blik sardienen. Een knappe pre-assist op Thomas S., die vervolgens de bal perfect in de loop van Wout T. stuurde, en die laatste rondde af alsof hij al jaren niets anders doet. 1-2. En dat terwijl Kadijk even met tien stond na een stevige charge op Thomas V.A. — eentje die het etiket “ongelukkig” ruim overschreed. Thomas reageerde voorbeeldig: geen wraak, wel klasse.


Niet veel later volgde een knap staaltje van pure veldbeheersing. Wout T. vanuit het middenveld opnieuw de diepte in gestuurd, Kadijk - ondertussen op de adem getrapt - kon niet volgen en onbaatzuchtig werd de bal breed gelegd naar Robbe, onze gelegenheidsspeler en (opnieuw) heerser van het middenveld, die hem maar binnen moest duwen. 1-3, en dankjewel Robbe — voor het spel, de rust, en de meters die niemand ziet maar iedereen voelt.


Even later vond Yentl, die ondertussen al heel wat vuile meters had opgeknapt, dat zijn moment de gloire was aangebroken. Een aanval uit het boekje, bal op de rand zestien, en hij schildert hem in de verste kruising. Geen doelpunt, maar een meesterwerk. Rembrandt had zijn penseel neergelegd, mocht hij het gezien hebben. 1-4, de match gespeeld.


Maar de honger was nog niet gestild. Wout T. — intussen op volle toeren — knalde er nog twee binnen en maakte zo zijn hattrick compleet: 1-5 en 1-6. Naar het schijnt had de doelman van Kadijk in de nacht van zaterdag op zondag nog steeds een nachtmerrie over hem. Het had Wout's vierde geweest, mocht een "tackle" van Kadijkse makelij — kwart sliding, drie vierde rugby — hem ergens tussenin niet letterlijk onderuit hebben gehaald. De gemiddelde NFL-ploeg had een contract uit de printer laten rollen, mochten ze gescout hebben.  


Eindstand: Kadijk - Hoek 1-6.


Fijn dat we de collectieve fout van vorige week hebben rechtgezet door de tweede helft béter te spelen dan de eerste. Onze Dennis bleef die volledige tweede helft zo werkloos als een 25-jarige Frantalige Brusselaar zonder diploma. Gelukkig dat hij geen uitkering geniet, of hij zou ze vanaf 1 januari 2026 verliezen.


En nu? Herstellen, poetsen, lachen. Want zaterdag 11 oktober om 15u00 wacht de kraker der krakers: K. Hoek VV – de Bosuilen. Eén ding is zeker: als het weer meezit (en zelfs als het dat niet doet), dan stormt Hoek VV gewoon verder.


VOLGENDE WEDSTRIJD: ZATERDAG 11/10 / K. HOEK VV - BOSUILEN / KICK OFF 15:00


27 september 2025:  Wijchmaal - K. Hoek VV


De bevestiging.


Onder een stralende nazomerzon trok K. Hoek VV dit weekend richting Wijchmaal voor de achtste wedstrijd van het seizoen. De bedoeling was dat we ondertussen meer zeges dan nederlagen zouden hebben dit seizoen, want de tussentijdse balans was 3x winst, 3x verlies en 1x gelijk. Opvallende afwezige op de bank was coach Wim, die zijn spelers tijdelijk had ingeruild voor een neven- en nichtenweekend in zijn geboortestreek Kortrijk. Ook van Eyckie geen spoor, zijn verblijfplaats blijft voorlopig een raadsel. Wellicht ook op weekend, maar dan met enkel nichten.  Gelegenheidscoach Thomas V.A. nam dus de touwtjes in handen en verraste met een frisse aanpak: een 4-3-3-formatie waarin zelfs prijsschutter Wout V. op de bank mocht beginnen.


Machtige eerste helft


De bezoekers namen meteen het heft in handen. Het combinatiespel liep gesmeerd en de eerste mogelijkheden deden zich al snel voor, al bleef de openingstreffer nog even uit. Tot Bodvinho, die zijn bloedvorm van de voorbije weken moeiteloos doortrok, zich op links doorzette. Met wat doorgaans zijn “mindere” voet genoemd wordt – al heeft Bodvinho er duidelijk geen – schilderde hij de bal voor doel. Daar stond Wout T. op de juiste plaats om de score te openen: 0-1.


K. Hoek VV bleef domineren, al moest de ploeg een eerste tegenvaller slikken toen Stijn ongelukkig bleef haken in het gras en geblesseerd naar de kant moest. Zijn vervanger: niemand minder dan Wout V., die stond te popelen om zijn kans te grijpen. Met Wout T., Wout B. en Wout V. voorin, én politie-inspecteur Gilles (ook een "wout") die in de defensie uitblonk onder het goedkeurend oog van vrouw en dochter, was het een heuse “Wout-formatie” die de toon zette.


Die formule rendeerde meteen. Na een flitsende aanval over rechts zette Wout T. opnieuw strak voor, waar Wout V. met zijn allereerste baltoets het leer achter de doelman prikte. 0-2 en de thuisploeg leek aangeslagen. Alsof dat nog niet genoeg was, volgde er snel een derde. Wout T. liet zijn tegenstanders opnieuw zijn hielen zien en bediende ditmaal Wout B., die de bal natuurlijk slim aflegde op Wout V. Diens eerste poging werd nog geblokt, maar met geduld en klasse kapte hij zijn man liefst twee keer uit om daarna koelbloedig binnen te tikken. 0-3 en de wedstrijd leek al voor de rust beslist. Keeper Dennis hoefde nauwelijks tussen te komen, mede dankzij een secure verdediging.


Net voor rust nog een moment van opschudding: een Wijchmaal-verdediger kreeg een voorzet overduidelijk tegen de arm. De scheidsrechter kende geen genade en wees onverbiddelijk naar de stip. Een brulorkest van de rood-zwarten met zelf uitgevonden spelregels was zijn deel. Volgens de VAR was het geen clear error, dus Wout T. zette zich resoluut achter de bal voor zijn tweede van de middag. Terwijl de thuisploeg eindelijk even de adem inhield, besloot Hoek VV de bal toch sportief terug te spelen naar de doelman in plaats van de kans uit te buiten. Een mooi gebaar, al had hij hier met evenveel recht de bal keihard tegen de netten kunnen jagen. Het zou alleszins een wijze levensles geweest zijn: het leven is soms niet eerlijk, of je het nu wil of niet. 


Ander gelaat in de tweede helft


Na de koffie veranderde het spelbeeld volledig. Waar Hoek VV in de eerste helft voetbal bracht, werd er in de tweede helft iets te vaak de lange bal gehanteerd. Van Premier League naar vierde proviciale in een handvol minuten. De thuisploeg profiteerde slechts gedeeltelijk en kwam halverwege de tweede helft terug tot 1-3. Verder gevaar was er wel, maar onvoldoende. Ook niet toen Bodvinho, "El Sympatico", besloot om de thuisploeg wat te helpen met een ongelukkige terugspeelbal (maar zelfs die was perfect...) naar de spits van Wijchmaal. Ook op een andere kans stond doelman Dennis pal met een wereldsave - een halve omhaal - op de lijn. Wat was het weer een geweldige voetbalmiddag. 


Eindstand: Wijchmaal - Hoek 1-3


VOLGENDE WEDSTRIJD: ZATERDAG 04/10 / KADIJK-K. HOEK VV / KICK OFF 15:00


20 september 2025: K. Hoek VV - Sportvrienden Hechtel


Rug gerecht.


Het zag er even naar uit dat de zaterdag verloren zou gaan nog voor er één bal geraakt werd. KWB Werkplaatsen had zich in extremis afgemeld, en dus leek de zaterdagnamiddag plots zo leeg als een caberdouche op Valentijn. Maar dan kennen jullie onze Hugo nog niet. Hugo Schevenels, alias Sherlock Hugo, die niet rust voor hij een oplossing vindt!!!! Met zijn neus voor opportuniteiten viste hij de Sportvrienden uit Hechtel op, een ploeg die niet alleen afgelopen zaterdag de leegte op het veld vulde, maar die ons enkele weken geleden ook al uit de nood hielp toen een andere tegenstander van ons, KWB Kaulille, forfait had gegeven (ploegen met "KWB" in de naam hebben duidelijk schrik van ons). Toen bleven we tegen de Sympathieke Sportvrienden steken op 1-1. 


Over(ge)wicht beloond


Met de twee meest recente nederlagen nog zwaar op de maag, klonk het devies in de kleedkamer helder: enkel een overwinning telt! De focus lag dit keer niet op de aanval, maar vooral op de verdediging, waar krijger Guy weer het centrum kwam bewaken. Zijn aanwezigheid gaf meteen een andere Guy-namiek aan de ploeg: die van zekerheid, van onverzettelijkheid, van een ploeg die iets wilde bewijzen.


En dat lieten we vanaf de eerste minuut zien. In tegenstelling tot de vorige weken begonnen we scherp, alert, met het vizier open. De eerste kansen waren voor ons, het veldspel klopte, en alleen een verre Hechtelse poeier dwong doelman Dennis tot een tussenkomst. Rond de twintigste minuut viel het moment waar we al even naar snakten. Robbe, gelegenheidsspeler en middenvelder voor de dag, vertrok vanop de middellijn. Een slimme loopactie, een scherp gevoel voor timing, en vooral de koelbloedigheid om de bal zelf binnen te prikken. De netten trilden, het scorebord verschoof naar 1-0, en de opluchting viel als een warm deken over de ploeg. 


De druk bleef hoog. Onze snelheid voorin zorgde ervoor dat de Sportvrienden constant achter de feiten en de spelers aanholden. Het is ook bijna herfst en de kastanjes vallen inmiddels met doffe klappen uit de bomen langs het veld, maar zelfs dat natuurspektakel kon de loopacties op de flanken niet temperen. We bleven komen, combineren, versnellen.


En dan, vlak voor rust, viel een doelpunt van een schoonheid die in geen museum te vinden is. Het begon onopvallend: een bal veroverd op het middenveld. Meteen daarna die diepe pass richting Joppe, die de linkerflank openscheurde. Gilles bewoog weg, slim, naar de rand van de zestien. Wout V. zocht ruimte aan de tweede paal. De bal rolde naar Gilles, die hem niet aanraakte maar liet lopen — alsof hij wist wat er achter hem zou komen. Daar was onze atleet Wout B., die vrouwenharten sneller doet slaan en verdedigers vanop zijn flank verkoudheden bezorgt. Hij nam de bal aan en poeierde de bal met een snoeiharde, overhoekse uithaal tegen de netten. Het was geen doelpunt meer, het was een schilderij in beweging, een choreografie waar geen regisseur aan te pas kwam. 


Met 2-0 de rust in: het voelde alsof de wedstrijd toen al beslist was. Met dank aan Bodvinho. 


Afstraffing compleet


De tweede helft bracht geen terugval, integendeel. De Hechtelse verdediging begon steeds meer barsten te vertonen en wij bleven het gaspedaal indrukken. Wout V. prikte er twee binnen, Thomas S. zette de kroon op het werk. 3-0, 4-0, 5-0. Het scorebord sprak klare taal, maar het verhaal erachter was nog mooier: een ploeg die na twee nederlagen de rug rechtte, die met overtuiging voetbalde en die vooral weer plezier vond in het spel. Vijfje-nul en het schaamrood op de wangen van de tegenstander. In de wandelgangen wordt gefluisterd dat de Vrienden uit Hechtel hun naam gaan wijzigen naar de "Kaartvrienden Hechtel" of "Visvrienden Hechtel". Het zal ons worst wezen. Het was een prachtige voetbalnamiddag, met dank aan de Sport-, Kaart en/of Visvrienden om (opnieuw) te depanneren. Dankzij hen is het nog een hele mooie voetbalmiddag gebleken.  


Eindstand: Hoek-Sportvrienden 5-0


VOLGENDE WEDSTRIJD: ZATERDAG 27-09 / WIJCHMAAL v. K. HOEK VV  / KICK OFF 15:00



13 september 2025: FIBL Heppen - K. Hoek VV 


Haasje-over in Leopoldsburg.


De teleurstelling van de wedstrijd van vorige week was nog maar juist verteerd en onze krijgers mochten alweer vol aan de bak. FIBL Heppen away, altijd lastig. In de kleedkamer weerklonken al snel doemboodschappen, want volgens sommigen was FIBL Heppen de beste ploeg uit de reeks. We konden ons echter optrekken aan het feit dat wij blijkbaar het zwarte beest van de thuisploeg waren, want de afgelopen ontmoetingen werden allemaal winnend afgesloten. Het hoeft dan ook geen verbazing dat de heren in het groen deze negatieve reeks kost wat het kost wilden doorbreken en dat onder het toeziend oog van de jongens en meisjes van de lokale Chiro. We zouden de klus dan wel moeten klaren zonder onze middenvelder en mannetjesputter Stijn, vorige week nog Man of the Match tegen Robinson maar vandaag afwezig omdat hij zijn krachten wou sparen voor de HALVE marathon (niet eens een ganse!) van morgen (vandaag, red.). Gelukkig is Hugo nog op vakantie, of Stijn kreeg gegarandeerd een uitbrander met drieënvijftig uitroeptekens!


Knotsgekke helft


Door de afwezigheid van Stijn begonnen we met een onuitgegeven driehoek op het middenveld. Thomas VA, Jentl en Eyckie. Vanaf de aftrap werd duidelijk dat het een open wedstrijd zou worden. Beide ploegen zochten meteen de aanval, met veel ruimte in de rug van de verdediging. Toch waren het onze krijgers die het eerst toesloegen. Na een perfecte interceptie op het middenveld schakelden we razendsnel om. Eerst de bal tot bij Joppe op rechts, pass naar binnen en vervolgens kwam het leer tot bij Thomas V.A., moederziel alleen oog-in-oog met de doelman. Hij twijfelde niet en werkte beheerst af: 0-1 en Hoek V.V. op rozen! 


Jammer genoeg hebben rozen doornen (tenzij ze al bij de bloemist liggen want die doen de doornen er mte zo'n speciaal tangske van af). In plaats van door te duwen, geraakten we iets te veel in onze comfortzone. Heppen kreeg geen open kansen, maar wij gingen slordiger spelen. Onze passjes kwamen niet aan, keuzes werden te traag gemaakt, en het tempo zakte. Ook waren we te weinig scherp voor de kooi. Zo gaven we de thuisploeg onnodig hoop, en dat betaalde zich cash bij twee standaardsituaties. De eerste corner werd ons al meteen fataal: de bal vond het hoofd van iemand in een groen shirt en de bal werd staalhard binnengekopt: 1-1. De focus was even helemaal zoek, want amper een paar minuten later was het wéér prijs. Een tweede corner, opnieuw slecht verdedigd, en opnieuw Heppen dat profiteerde. 2-1, en de wedstrijd was helemaal gekanteld.


Maar onze mannen toonden veerkracht. Joppe, die al een ijzersterke indruk maakte in de eerste helft, ging plots op wandel. Ook hij bleef oog in oog met de doelman ijzig kalm en punterde hij de bal vanuit een scherpe hoek in de verste hoek binnen. 2-2 – een klasseflits op het perfecte moment. Opnieuw leken we controle te krijgen, maar Heppen had nog een troefkaart. Hun spits, tot dan toe op de achtergrond, kreeg even te veel ruimte. In één actie zette hij twee verdedigers in de wind en haalde uit met een subtiel balletje. De bal krulde buiten het bereik van onze doelman binnen: 3-2. Opnieuw een uppercut, want veel had Heppen tot dan eigenlijk niet laten zien. 


Toch kregen we nog één ultieme kans om langszij te komen. Vlak voor het rustsignaal vond Eyckie de ruimte. Hij haalde verwoestend uit – het hele stadion hield de adem in – maar de bal spatte uiteen op de paal. Palen! Daar was de 3-3, maar het mocht niet zijn. Een millimeter verschil, en het had een ander verhaal kunnen zijn.


Knotsgekke helft (bis)


Wie dacht dat Hoek VV murw geslagen was na een rollercoaster van een eerste helft, kwam bedrogen uit. Terwijl de supporters nog aan hun tweede pint begonnen, begonnen onze krijgers aan een tweede helft vol energie, overtuiging en lef. Centraal in dat alles: Wout V. – die duidelijk zijn krachten had gespaard voor de tweede helft. Of hij had gewoon de goede helft gekozen om wakker te worden. Samen met – alweer – de onvermoeibare Joppe, zette hij de Heppense verdediging zwaar onder druk. De combinatie van snelheid, infiltraties en branie zorgde meteen voor dreiging.


De gelijkmaker viel misschien onverwacht, maar zeker niet onverdiend. Een vrije trap van ver buiten de zestien, iedereen verwachtte een voorzet… behalve Wout V., die met een listige loopbeweging de aandacht trok van muur én doelman. De bal vloog pardoes rechtstreeks binnen: 3-3. De opluchting was voelbaar – op het veld én op de bank.


Hoek VV rook bloed en ging door. Een vlijmscherpe counter werd opgezet over meerdere stations, en plots lag de bal aan de voeten van – jawel – Wout V. Onze nummer negen, die al enige tijd droog stond, werd eindelijk weer nat. En hoe! Hij haalde vernietigend uit en knalde de bal recht in de winkelhaak. Een parel van een doelpunt. 3-4, en de criticasters van in de eerste helft mochten hun notitieboekje opbergen.


De wedstrijd leek gekanteld, maar FIBL Heppen gaf zich niet gewonnen. Ze schakelden over op een ultra-aanvallend systeem met drie spitsen, en dat begon meteen vruchten af te werpen. Hun gevaarlijkste man kreeg opnieuw net iets te veel ruimte. Kapbeweging, linkse voet, krul in de verste hoek. Opnieuw winkelhaak, opnieuw gelijk: 4-4.


Hoek bleek deze vierde mokerslag niet meer te boven te kunnen komen. De motor sputterde, de inspiratie droogde op, en het werd nog eens ouderwets pompen of verzuipen. We bleven overeind zolang we konden, maar de druk bleef aanhouden.


En dan… het fatale moment. Een ongelukkige miscommunicatie achterin – een twijfel tussen ingrijpen of laten gaan – en de thuisploeg profiteerde genadeloos. De bal hobbelde vanop de rand van 16 binnen, en plots stonden zij op voorsprong: 5-4. Van euforie naar ellende in een handomdraai. De minuten die nog restten, bleken er te weinig om nog een echte vuist te maken. We probeerden het nog wel, met wat ballen in de zestien en de hoop op een wonder, maar het mocht niet zijn. De scheidsrechter floot af. Wij dropen af. Teleurgesteld, maar strijdend ten onder.


Eindstand: Heppen - Hoek 5-4


VOLGENDE WEDSTRIJD: ZATERDAG 20-09 / K. HOEK VV - KWB WERKPLAATSEN / KICK OFF 14:30



6 september 2025: K. Hoek VV - Robinson


Felbevochten strijd onder de nazomerzon. 


Na de indrukwekkende zeges van de voorbije weken (10-3 en 4-6) heerste er optimisme binnen de rangen van Hoek. Met grotendeels dezelfde spelers stonden we aan de aftrap tegen Robinson, een ploeg met ervaring en sterk in de duels. Konden we de sterke lijn van de voorbije weken doortrekken? De zon scheen, het veld lag er prachtig bij en de terrassen zaten vol – de perfecte omstandigheden voor topvoetbal op de Scoutsrally. 


Eerste helft: kansen zonder beloning


Terwijl enkele tegenstanders voor de wedstrijd nog een fris nicotineluchtje schepten, stonden de mannen van Hoek al in een mooi rondo'tje hun één-tijdsvoetbal te oefenen. Dit trok zich in het eerste kwart van de wedstrijd door op het veld. Hoek begon scherp, vond de ruimtes en combineerde vlot, terwijl Robinson al snel naar adem moest happen. Hoek dicteerde, Robinson loerde. Toch ontbrak in het laatste derde van het veld dat tikkeltje efficiëntie. Onze topschutter en "negen", Wout V., staat - gehinderd door blessures - al maanden droog en het zag er niet naar uit dat hij vandaag zijn rekening zou heropenen. Het dichtst bij een treffer kwam in die eerste helft een centrale verdediger, Luc. Zijn kopbal spatte uiteen op de lat, zijn herneming - opnieuw met het hoofd - werd knap van de lijn gehaald. In dezelfde fase kreeg Luc een trap van de doelman tegen zijn voorhoofd. Zwart-wit schreeuwde om penalty, maar gelegenheidsscheidsrechter Benny wuifde het protest van de thuisploeg weg. Volgens de tegenstander terecht, al zou uiteindelijk heel de wedstrijd blijken dat zij voetballen volgens hun eigen spelregels. 


De betere kansen in de eerste helft bleven voor Hoek, maar vlak voor rust toch even opschudding. Een Robinson-uitworp werd verlengd en vervolgens door één van hun grote jongens geheel tegen de gang van het spel in binnengekopt. 0-1. De opluchting was groot toen de treffer vrijwel onmiddellijk werd afgekeurd wegens een duwfout op sluitstuk Dennis. Ook de VAR zag de fout en bevestigde al snel het oordeel van de veldscheidsrechter. Met 0-0 naar de kleedkamers, maar het gevoel bleef hangen dat Hoek méér verdiende. In de tweede helft moesten en zouden we dat rechtzetten. 


Tweede helft: spektakel en tegenslag


De tweede helft begon zoals de eerste eindigde: met kansen voor Hoek. Maar ook nu weer ontbrak de koelbloedigheid voor doel. En dan spelen de bijzondere wetmatigheden van het voetbal: wie zelf niet scoort, krijgt het deksel op de neus. Een weggegeven corner, een krachtig kopbalduel, en Robinson stond plots op 0-1. Precies het scenario waarvoor we tijdens de voorbereiding door coach Wim voor gewaarschuwd werden.


Gelukkig antwoordde Hoek vrijwel meteen. "Als het niet voetballend lukt, dan moet het maar op stilstaande fase," moet Kjelld gedacht hebben. Met een magistrale corner krulde hij de bal rechtstreeks in doel. Zijn tweede "olympische goal" in drie weken. Geen toeval, maar pure kwaliteit. 1-1 en het vuur brandde opnieuw achter de Scoutsrally. EDIT: blijkbaar kon Thomas in extremis nog zijn knikker tegen de indraaiende bal van Kjelld zetten en zo kopte hij het leer staalhard tegen de netten. 


Onze vreugde was helaas van korte duur. In plaats van door te duwen voor de 2-1, gunden we Robinson een doelpunt in cadeauverpakking door een bal op eigen speelhelft te kort terug te spelen, recht in de voeten van een tegenstander. Met zijn zevenmijlslaarzen overbrugde hun aanvaller de afstand richting Kris, die inmiddels Dennis was komen vervangen, en liet hem kansloos. 1-2. 


Bijna lukte het Hoek opnieuw van meteen tegen te scoren. Een nieuwe gelijkmaker leek geboren (opnieuw op corner), maar ook hier zag de scheidsrechter een duwfout op de doelman en Hoek bleef steken op 1-2. Robinson kwam wel met de schrik vrij. Ze hielden op met voetballen, zakte massaal in, en Hoek pompte de ene bal na de andere naar voren. De spanning steeg, maar de verdiende gelijkmaker viel niet meer. Jammer! 


Eindstand: Hoek - Robinson 1-2


Hoek leverde strijd, passie en bij momenten uitstekend voetbal, maar werd niet beloond. Robinson maakte het verschil met ervaring en luchtmacht, terwijl Hoek zijn kansen niet kon afmaken. Een bittere nederlaag, maar ook een signaal dat dit team het spel in handen kan nemen – zelfs tegen een sterke opponent. Met dezelfde inzet en iets meer scherpte ligt de volgende overwinning al in het verschiet.


Uitblinker van de match


Stijn. Speelde zoals altijd met een groot hart en beet zich vast in elke duel. Gaf enkele loepzuivere voorzetten die een beter lot verdienden. Zijn onverzettelijkheid kon echter niet verhinderen dat de ploeg ten onder ging.


Pechvogel van de match


Luc. De grootste kans van de wedstrijd kwam van zijn knikker: van amper anderhalve meter knikte hij op de lat. In de herneming kreeg hij ook nog eens een trap van de doelman tegen het hoofd. Vroegtijdig naar de kant gehaald, en maandag wacht hem wellicht een groot blauw ei op zijn voorhoofd.


VOLGENDE WEDSTRIJD: ZATERDAG 13-09 / FIBL HEPPEN-HOEK VV / KICK OFF 14:30